Stille liefde
Dit is voor jou alleen
Voor jou mooie ogen het geen ik bescheen
Met een bepaalde drang van mijn gedachtegang
Langzaam stopt het kleven en begin ik langzaam te zweven
Steeds weer als ik jou voorbij loop, keer op keer, meer en meer
Mijn ogen beginnen vanzelf te dwalen en gaan beelden ophalen
Van een uitmuntend exemplaar van God’s gebaar