Nogmaals, wie ben je?

Ik doe dit soms bewust maar meestal on
Geboren uit m’n ouders waar het allemaal begon
De opvoeding die erbij hoort is een grote bron
Ik probeerde m’n jeugd te leven, zo goed als ik kon
De voorbeelden die ik ken doe ik na in kanon
Vanzelf stuit je op liefde, zoet als een bonbon
Om de hoek vind je haat, zo hard als beton
Ik weet nu, in het levensspel ben ik slechts een pion

Je laten meesleuren in deze woeste rivier is een mogelijkheid
Het is zeer verleidelijk maar niet waarvoor ik plijt
Wees jezelf, alom gehoord maar ook waarvoor ik strijd
Maar jezelf zijn is toch echt veel moeilijker dan het lijkt
En wees nou eerlijk, zeg eens zelf, ben je er op voorbereid?
In twintig jaar tijd is je panser wijd verbreid en in vele lagen verspreid
Kijk eens diep in je hart en kan je dan zeggen dat jij degene bent die rijdt?
Wil je het echt, doe het dan rustig en met recht
en pel jezelf laag voor laag tot je helemaal bent bevrijd

Wie kom je tegen op deze innerlijke reis?
Blijk je een koning te zijn, die woont in een paleis?
Ben je een schoffie, en in staat tot grote daden?
Of een gewone vrouw of man, die zich in onschuld wilde baden?
Waar is jou kracht, en waar vind je het bewijs?
Of blijkt dat niet nodig als je door dringt tot de bron van de eis?
Hoe hoog brand het vuur in je, of staat het op nul graden?
Waar is je lef nu je bewust bent van wat je dacht te raden?
Maar wat nu blijkt is je passie en je levensspijs?
Kan je nog verder onwetendheid spelen, of stap je uit je lijst?